donderdag 7 juni 2012

Der Überdeutscher aus das Europa Meisterschaft: Cristiano Ronaldo


Mijn hoofdredacteur bij Goal.com vond het niet nieuwswaardig, en dat was het misschien ook niet, maar ik vond het wel heel aardig. Dit ene nieuwsbericht maakt in één klap duidelijk waarom Nederland geen Duitsland meer nodig heeft:




Ronaldo weigert klein meisje handtekening

Cristiano Ronaldo heeft het niet zo op kleine schattige meisjes in kleine schattige Barcelona-tenuetjes. Ze krijgen in ieder geval geen handtekening van hem.

De Portugees Robert Filipe besloot een training van het Portugese nationale elftal te bezoeken met zijn dochter. Het meisje was vooral onder de indruk van haar idool Ronaldo, maar de adoratie bleek niet wederzijds. Filipe in een open brief aan Daily Record: "Ik wil Cristiano Ronaldo recht in zijn gezicht kunnen zeggen dat hij een fan heeft verloren."

Filipe keek na de training goedkeurend toe hoe zijn dochter op de wereldster van Real Madrid afstapte, maar zag haar even later onverrichterzake terugkeren. "Ze kon alleen maar zeggen: 'Cristiano Ronaldo wilde mij geen handtekening geven omdat ik een Barcelona-shirt draag'." 


Volgens Filipe zat er geen bedoeling achter het Barcelona-shirt, hij en zijn dochter waren net op vakantie geweest naar de hoofdstad van Catalonië. "Als we naar Madrid waren geweest, had ze een Real Madrid-shirt gedragen", aldus Filipe. "Mijn grootste pijn is de teleurstelling in mijn dochters ogen te zien en te moeten uitleggen aan een meisje van tien jaar dat Ronaldo te druk is met trainen en haar daarom de rug toekeerde."


Juist. We wisten al langer dat Cristiano Ronaldo alleen een harde kan krijgen van zichzelf, maar dat hij zelfs van een schattig tienjarig meisje geen harde kan krijgen... Nou ja, dat is misschien maar beter ook, maar figuurlijk dan toch. Maar goed, hoe verschrikkelijk het ook is dat Cristiano Ronaldo fans heeft en bestaat, eigenlijk moeten we er enorm blij mee zijn. Hij heeft ons van een groot probleem verlost. Duitsland is namelijk veel te sympathiek geworden. Niemand haat Duitsland meer, hoe kun je ze ook haten? Ze voetballen zo leuk, ze winnen niet meer zo lelijk, ze blijken eigenlijk best gezellige mensen te zijn en echt bang dat ze hier ooit nog eens binnenvallen hoeven we toch eigenlijk niet meer te zijn. 
     Afgelopen maandag stond er op VoetbalPrimeur een tijdje de kop: 'Die Mannschaft op volle oorlogssterkte naar Polen'. Uiteindelijk werd die wel vervangen, maar dat zo'n kop überhaupt zonder de dubbelzinnige betekenis te beseffen op het internet geplaatst wordt zegt al wel wat. Dat had twintig jaar geleden nooit kunnen gebeuren. De Duitsers zijn lieverds, zo slecht nog niet, ja, misschien, ook al zullen we dat nooit echt willen toegeven... zijn ze unseren Freunden.
     En dat is een enorme catastrofe. Wat is ying zonder yang, wat is zwart zonder wit, wat is de dunne versie van Johan Derksen zonder de dikke, wat is VI Oranje zonder Studio Sportzomer? Met andere woorden, zonder Duitsers, wat zijn wij dan nog? We moeten toch iemand kunnen haten, kunnen uitlachen, kunnen kleineren, pesten, uitschelden, als zondebok aanwijzen, verfoeien, anders is het niet leuk... 
     Gelukkig is daar Cristiano Ronaldo. Cristiano Ronaldo is 'De Duitsers' in zijn eentje. Alles wat wij ooit veracht hebben aan de Duitsers verenigt hij in zijn carrière. Een matennaaier, een aansteller, een fopduiker, een kaarten-aan-naaier, een huiler, een zuiger, hij heeft het allemaal. Met Ronaldo en zijn Portugal hebben we inmiddels een aartsvijand van formaat in ruil voor Duitsland teruggekregen. Tegen de Duitsers hebben we al tijden geen historische wedstrijden meer gehad, behalve misschien de 3-0 vernedering die ze ons in 2011 gaven maar dat deden ze door onze eigen spelopvatting tegen ons te gebruiken, hoe kunnen we dan nog op ze zeiken? Met Portugal hebben we echter inmiddels een flinke rivaliteit opgebouwd, met als hoogtepunt het slagveld op het WK van 2006.
     Daar was ook Cristiano Ronaldo, die een verwoestende poging tot verminking te verwerken kreeg van een losgeslagen door de lucht vliegende Khalid Boulahrouz. Toen al genoten wij collectief van de pijnlijdende Ronaldo met zijn huilenbalken-gezicht. Waarom? Omdat Ronaldo al die tijd al honderden malen erger is geweest dan de meest gehate Duitsers. De Duitsers, ja ze wonnen altijd lelijk in de laatste minuut en kwamen met betonvoetbal veel verder dan wij met ons kunstzinnige Totaalvoetbal, maar het zijn wel gewone gasten. Mannen als Franz Beckenbauer, Lothar Matthäus, Michael Ballack, normale pummels die 's avonds na de wedstrijd gewoon in lederhosen op de bank een bratwurst en een Duitse bierpul naar binnen werkten.
     Je kunt zeggen wat je wil van de Duitsers, maar ze zongen altijd uit volle borst mee met het volkslied, vochten voor de Duitse driekleur en belden met overslaande stem hun moeder als ze opgeroepen werden om Die Mannschaft te vertegenwoordigen. Simpele gasten, die keihard werkten voor hun idealen. Zo niet Ronaldo. Ronaldo heeft meer talent dan de Duitse elftallen van de laatste vier EK's bij elkaar en lijkt de perfecte voetballer. Het punt is alleen dat iedereen Cristiano Ronaldo goed vindt, maar Cristiano Ronaldo Cristiano Ronaldo nog veel beter vindt. Ronaldo zal zijn mama hoogstens bellen om te vragen of ze zijn designer-jeans nou eindelijk al eens gestreken heeft. Ronaldo kent de tekst van het Portugese volkslied niet, wat boeit het hem? En na de wedstrijd staat hij voor de spiegel, zijn haar weer goed te doen. Dan doet hij 7000 push-ups, bewondert hij zijn opgepompte sixpack en krijgt hij daar een stijve van. Vervolgens geeft hij zijn eigen spiegelbeeld een tongzoen, voor hij in bed een natte droom krijgt over de enige persoon waar hij nou wel eens graag een beschuitje mee zou eten: Cristiano Ronaldo.
     's Werelds grootste afnemer van Taft Maxx Power Gel vindt zichzelf een Übermensch. De beste voetballer sinds Jezus Christus en de mooiste man ooit. Antoinnette Scheulderman noemt hem in haar virtuoze liefdesverklaring aan Cristiano Ronaldo perfect, tot hij de penalty miste tegen Bayern München. Voor haar werd hij toen een sterveling. Ja, hij viel daar van een voetstuk, maar wat zei hij na afloop van het seizoen? "Ik was dit seizoen een 10, Real Madrid een 9." Met andere woorden, ik speelde perfect en door mij werden we kampioen, maar die malloten om mij heen hebben mijn Champions League-droom geruïneerd. Hoe kun je verliefd zijn op zo'n arrogante balzak? Ronaldo voegt iets toe aan ons jarenoude Duitse vijhandsbeeld: eindeloze capsones. 
     Dit maakt van Cristiano Ronaldo een Überdeutscher en zo kunnen wij ons hart weer ophalen: we hebben een rivaal, de allerergste. Wie weet scoort Ronaldo vijftien doelpunten en leidt hij Portugal naar een glorieuze EK-zege, hij blijft wie hij is: een door zichzelf geobsedeerde oppervlakkige nep-filmster. Vraag maar aan de dochter van Robert Filipe.  


Over de titel van dit stuk: mijn Duits is niet zo sterk...




Geen opmerkingen:

Een reactie posten