Na 193 dagen komen André Kuipers, Don Pettit en Oleg Kononenko eindelijk weer thuis. Hun kleine capsule ligt zwartgeblakerd en stomend in een grasveld nabij het aanlokkelijke Bajkonoer in Kazakhstan en de camera's zijn aan het scherpstellen. Daar komt Kononenko als eerste naar buiten, Pettit achter hem aan, Kuipers sluit de rij. Uitgeput na een zware reis heeft alleen Kononenko nog de fut om zijn hand lichtjes op te heffen, "Hallo aarde, zijn we weer". Dan zwenkt de camera opeens naar rechts. Wat is dat? Wie staat daar met ontbloot bovenlijf zijn indrukwekkende spierbundels te showen? Het is God damn Mario Balotelli!
Elke dag wordt er geschiedenis geschreven, gebeuren er wel dingen die de mensheid nog lang zullen heugen. Soms is het echter mooier om de geschiedenis te herschrijven, op te leuken. En er is een hele simpele truc om dat te doen: stop Mario Balotelli in het verhaal. Leuk, dat ISS enzo, maar met Mario Balotelli als één van de astronauten was het helemaal lachen geweest. Die serieuze Samuel L. Jackson-kop terwijl ie gewichtloos tegen de muren knalt en hulpeloos salto's maakt terwijl z'n Beats by Dr. Dre net buiten z'n armbereik wegzweven, op de achtergrond van zo'n webcamgesprekje van 'Astro André'. Dat André achterom kijkt en vraagt: "Need some help?" En dat er dan vanuit een kluwen spieren, tatoeages, dikke zonnebrillen, dure Armani-polo's en vreemd geknipte kapsels een zware stem klinkt: "One, I don't speak English, two, I don't answer questions."
Super Mario op een fiets, knalt over de finish in Luik, nóg sneller dan Fabian Cancellara! Vervolgens mag hij een podium op, Balotelli in het geel! De rondemissen proberen hem in een strak geel wielershirtje te hijsen, maar oh wat gaat dat moeilijk. Rechterarm eerst? Nee, daar moet je hoofd doorheen Mario! Linkerarm? Huh, wat? Hoe moet dit dan? Mensen moeten komen helpen, dit gaat zo niet. Hè, moet die rits aan de achterkant?! Waar slaat dat dan op? Na twintig minuten is het eindelijk gelukt, Mario Balotelli draagt de maillot jaune! En vervolgens pakt hij beide rondemissen vol op de bek en knijpt eens even flink in die lekkere billen. De champagnefles drukt Mario zo achterover en arm in arm loopt hij met de rondemissen richting massagetafel.
Olympische Spelen in Londen, finale 100 meter sprint. Eén voor één gaat de camera langs de deelnemers, die een gekke bek trekken, een stoer handgebaar 'from tha hood' maken of een wijze, op hun arm gekalkte tekst laten zien à la 'What doesn't kill u makes u strongah'. En dan is daar Usain Bolt en kan de show beginnen. Armen in de lucht, vreemde bewegingen maken, glimlachen voor de camera. Stapt opeens de man naast hem op hem af. Mario Balotelli! "De postbode juicht toch ook niet als die zijn post bezorgt?" vraagt ie aan Bolt. Het startschot klinkt, Balotelli sprint naar Olympisch goud, trekt zijn shirt uit en juicht minutenlang huilend in de armen van zijn moeder.
Maar ook serieuze zaken zijn leuker met Mario Balotelli. Balotelli als arts in India, waar een 75-jarige man een 13 centimeter lange worm in zijn oog heeft. "Mario, verpleeg jij deze man even?" aldus zijn leidinggevende. Prima joh. Anderhalf uur later keert Balo terug met twee Vespa's en een trampoline, klus geklaard. Laat dat maar aan Mario over. Waarom? "Because I am rich."
Alles is leuker met Mario Balotelli. Daarom krijgen we vanavond ook de mooiste EK-finale aller tijden te zien. Als Italië wint zal Super Mario ongetwijfeld iets spectaculairs voor ons in petto hebben, bondscoach Cesare Prandelli op de schouders nemen en die per ongeluk met zijn hoofd tegen de lat van het doel rammen, op de middenstip de EK-beker volpissen, expres het brandalarm in het stadion af laten gaan, Andrés Iniesta omarmen voor de camera's en schreeuwen: "Duo Penotti, hé! Duo Penotti!" Je weet het niet. En als Spanje wint zal Mario de aandacht vast ook op zich kunnen vestigen met een legendarische woedeuitbarsting, waarbij hij zijn lelijke gele hanenkam uit zijn hoofd trekt, ter plekke 'FUCK SPAIN' op zijn kont laat tatoeëren en vervolgens met zijn Maserati het veld op rijdt, snelheid maakt en de VIP-tribune op scheurt om Michel Platini te vermoorden omdat die een "racist piece of shit" is.
André Kuipers beëindigde vandaag één van de grootste prestaties uit de historie van de mensheid, maar zijn onderneming zal morgen al niet meer de voorpagina's van de kranten kunnen halen. Mario Balotelli was namelijk niet mee. En Mario Balotelli zit wel in de EK-finale. Zo is het tegenwoordig. Mensen willen gestoorde, asociale grafdebielen zien en geen innemende ideale schoonzonen, zoals André Kuipers. We willen geweld, seks, agressie en provocaties zien. We willen Mario Balotelli zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten