Jens Schulte-Bockum wordt op 1 oktober van dit jaar de nieuwe CEO bij Vodafone Duitsland en stelde zich vandaag vast even voor in het Financieele Dagblad. De huidige topman van Vodafone Nederland gaat op de knietjes en betuigt spijt namens zijn werkgever en zelfs namens andere grote providers. Ze hebben het de klant te moeilijk gemaakt, de prijsverhogingen waren te onduidelijk, ze wekten de schijn van kartelvorming en ze hebben fouten gemaakt met onze internetverbindingen. Schulte-Bockum geeft Vodafone iets menselijks, als een stout kindje dat sorry zegt en belooft dat hij het nooit meer zal doen. Maar we hebben hier niet te maken met een klein kind, maar een megabedrijf vol gehaaide zakenmensen. Excuses aanvaard?
Een aantal maanden geleden gingen plotseling de tarieven van de internetabonnementen omhoog bij Vodafone, KPN en T-Mobile. De hoge heren waren er achter gekomen dat mensen tegenwoordig lekker via internet bellen en sms'en, wat voor hen veel voordeliger is. De telecombedrijven verloren hierdoor een flink deel van hun inkomsten en besloten daarom het internet duurder te maken. Omdat deze drie grote providers dit ongeveer tegelijkertijd deden had overstappen naar een ander geen zin, want alle prijzen stegen. Slim gespeeld door de rijke meneertjes van deze bedrijven. Dachten ze zelf.
De consument liet zich helaas niet zo makkelijk in de luren leggen. Die telecombedrijven hadden vast een dealtje gesloten om samen duurder te worden. Terwijl het 'providen' van internet ze zelf bijna niets kost, moeten wij nu opeens euro's meer voor een paar Mb's betalen. Verder hielden de providers het schimmig, de waaroms werden niet beantwoord, om de mening van de klant werd niet gevraagd, de hogere prijzen waren een feit en dat moest iedereen maar accepteren. Nou, mooi niet dus. Een stroom kritiek vloeide over het internet en nu hebben de providers, zoals Schulte-Bockum het noemt, een 'imagoprobleem'. De consument heeft minder vertrouwen in Vodafone, KPN en T-Mobile en vertrouwen is nou net hetgeen waar onze economie op draait. Door dit tekort aan vertrouwen zijn de telecombedrijven nog steeds niet in rustiger vaarwater terechtgekomen.
De slimme economen (Schulte-Bockum haalde Economie-diploma's aan de universiteiten van Kiel en Chicago) in de top van deze bedrijven weten dat uiteraard ook en willen de imagoschade herstellen. Schulte-Bockum verschijnt nu dus 'opeens' in de media met uitspraken als 'stompzinnige prijsverhogingsplannen voor Whatsapp', 'de Nederlandse telecomsector heeft zijn imagoproblemen vooral aan zichzelf te wijten' en 'je moet veranderingen gewoon slikken, verwelkomen en er weer proberen bovenop te komen.' Ah gossie. Ze bedoelden het dus allemaal niet zo. Het ging allemaal per ongeluk, ze hadden de beste intenties maar zien nu zelf ook in dat het niet zo handig was. Nou Jens, kop op, zand erover en ga weer fijn verder met het blij maken van Nederland met je Vodafone-diensten!
Ho, wacht even. Druk nog niet op 'bestellen' bij de iPhone op de site van Vodafone! Jens is wel een zakenman en die roepen niks zonder dat ze er het bedrijf mee helpen. Jens is ons aan het paaien, zodat we weer het vertrouwen krijgen dat hij het beste met ons voor heeft en niet alleen maar geld over onze rug wil verdienen. Hij wil het door hem zelf gesignaleerde imagoprobleem de wereld uit helpen, schijnbaar met de allerbeste motieven. Maar is dat wel zo? Zijn excuses komen pas nu blijkt dat de maatregelen zijn bedrijf weinig goed doen, als het allemaal koek en ei was geweest en iedereen in zijn valletje was getrapt had de oh zo nobele Schulte-Bockum waarschijnlijk niet in de biechtstoel van het Financieele Dagblad plaatsgenomen. Hij zit daar nu, met de handjes vroom gevouwen en de oogjes dicht zijn zonden uit te storten, maar stiekem gluurt hij door zijn ene oog om te zien of het publiek hem wel vergeeft.
Hij kiest zijn woorden zorgvuldig, neemt de nederige houding aan die de toeschouwers willen zien. Maar toch laat Schulte-Bockum in zijn kaarten kijken, heel even maar, maar daardoor verliest hij zijn blufpoker. 'We realiseerden ons dat we de oorlog niet konden winnen, dat we de verandering in onze markt moesten omhelzen.' Aha, een oorlog Jens? Tegen wie? Tegen ons, je klanten, die liever goedkoop Whatsappen dan duur sms'en? Nee, die oorlog kon je inderdaad niet winnen, dat heb je goed gezien, maar geef je je nu gewonnen, ben je nu onze krijgsgevangene? Of 'omhels je de veranderingen', eerst zachtjes en teder, om ze daarna met een harde ruk de nek om te draaien? Ben jij, die blijkbaar onze vijand was in een oorlog, nu plotseling onze bondgenoot? Kunnen we je wel vertrouwen?
Nee, Jens Schulte-Bockum, jou en jouw bedrijf kunnen we niet meer vertrouwen. We weten nu wat je plannen zijn, welk gevecht jij uitvecht tegen ons en je biecht is geen overgave, maar een list waarmee je alsnog ons geld wil bemachtigen. Niet kwaadschiks, dan maar goedschiks. Hoe kunnen we jou je zonden vergeven als ons onderbuikgevoel ons zegt dat jij niet het heiligste boontje bent, maar een scheinheil?
________________________________________________________________________
Deze maand doe ik mee aan De Bloguitdaging van Ernst-Jan Pfauth. De WAT van WIE? De Bloguitdaging houdt in dat ik in een maand tijd maarliefst 15 blogposts moet schrijven, en als me dat lukt krijg ik een op maat gemaakte blogrecensie van Ernst-Jan Pfauth. En die heeft er verstand van, want hij is één van de succesvolste (en beste) bloggers van ons land, zie www.pfauth.com om het met eigen ogen te lezen. Gevolg is wel dat ik nu in vier weken tijd drie keer zoveel blogs ga schrijven als normaal en de blogs misschien korter en inspiratielozer zijn dan de trouwe lezer gewend is. Ik doe er echter alles aan om dat te voorkomen! Groeten, Enzio Bakker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten