Gisteren was het er plotseling. Nieuws. Groot nieuws, want het kwam zelfs op NU.nl! Een primeurtje dat je echt gelezen moest hebben. Enthousiasme alom. Waarom? Op Facebook kun je vanaf nu ook foto's op groot scherm bekijken. Supervet! Jammer alleen dat ik altijd eerst Facebook check en dan pas NU.nl, en het dus al gezien had... Maar het kan nog gekker, want de gemeenteraad van Amsterdam heeft weer een nieuw woordje bedacht: iPadschool. Wat? Ja, het staat er echt, iPadschool.
De iPadschool is een idee van Maurice de Hond, opgepikt door de gemeente Amsterdam, en het is menens, Maurice wil de eerste al oprichten: de Steve Jobsschool. Deze basisschool moet 'sterk inspelen op het bestaan van de iPad', want 'uit onderzoek blijkt dat circa 20 procent van de kinderen tussen 1 en 5 inmiddels al behendig is met smartphone of tablet en dit percentage stijgt snel'. Honderd procent van de kinderen tussen 1 en 5 is behendig met luiers, maar er is toch ook geen luierschool of Pamper hydraterende doekjesschool? Eén vraag Maurice, waarom? In hemelsnaam. Gelukkig heeft De Hond een antwoord: 'In ons plan gaat het onderwijs uit van de talenten van de individuele leerling en is erop gericht deze maximaal tot ontwikkeling te laten komen.' Oké leuk, maar doen ze dat niet op alle scholen?
Ons land is een beetje gek aan het worden door al die technologie. Ik hou ook wel van een Tweetje of een likeje op z'n tijd en heb een smartphone, maar je kunt het ook overdrijven. Nederland is in jubelstemming als er een nieuwe versie is van Angry Birds, heeft slapeloze nachten als Whatsapp weer eens een storing heeft, en we liggen in de rij voor de iPad 3. In vroeger tijden lag je massaal de nacht van tevoren in een rij te slapen om een kaartje voor Lowlands of de finale van de KNVB-beker te bemachtigen. Iets cultureels waar je van kunt genieten, goeie muziek of een leuke voetbalwedstrijd. Nu ligt men te kamperen voor de nieuwe iPad, een hebbeding, een gadget.
Terwijl de laatsten der Occupy-Mohikanen wegtrekken van het Beursplein in Amsterdam, na maanden van kamperen in krappe tentjes, weer of geen weer, om het materialisme en de daaruit voortgekomen graaicultuur te bestrijden, rollen even verderop hordes mensen onder aanvoering van Maurice de Hond hun slaapmatjes uit voor de deur van de Apple-winkel om zo snel mogelijk de iPad 3 te 'shotgunnen'. Occupy your heart out, wij hebben als eerste de nieuwe iPad! 'Maar dat ging niet zomaar hoor,' zeggen de Jobsofielen tegen hun zoontjes (die ook al 'iPad-behendig' zijn), 'we hebben er wel eventjes voor moeten lijden in de kou en op die harde mat. M'n rug doet nog steeds pijn.'
Ja, een iPad kopen gaat nou eenmaal niet over rozen. Bijna net zo erg als er één maken. Go Ping uit China kan erover meepraten. Hij bevestigt namelijk elke dag in shifts van acht uur 's ochtends tot elf uur 's avonds de enige knop die de iPad rijk is, 3600 keer op een dag. Praten met zijn collega's mag hij niet en in zijn halfuurtje pauze ziet hij nog net hoe de schoonmaaksters de overblijfselen van één van de andere Foxconn-medewerkers van het parkeerterrein schrapen. Weer één die van het dak van de fabriek is gesprongen... Gelukkig verdient Go Ping uit China iedere dag vijf euro voor zijn harde werk, waarmee hij zijn vrouw en zoontje kan onderhouden. 'Ja,' zegt hij op de ene vrije dag in de week tegen zijn zoontje die zich de rest van de week ouderwets met kleurplaten moet zien te vermaken, 'het was weer een leuke werkweek. Een eer om mee te werken aan zo'n iPad 3, daar maakt je vader veel rijke mensen in Nederland blij mee. Ik heb wel een beetje pijn aan m'n rug.'
________________________________________________________________________
Deze maand doe ik mee aan De Bloguitdaging van Ernst-Jan Pfauth. De WAT van WIE? De Bloguitdaging houdt in dat ik in een maand tijd maarliefst 15 blogposts moet schrijven, en als me dat lukt krijg ik een op maat gemaakte blogrecensie van Ernst-Jan Pfauth. En die heeft er verstand van, want hij is één van de succesvolste (en beste) bloggers van ons land, zie www.pfauth.com om het met eigen ogen te lezen. Gevolg is wel dat ik nu in vier weken tijd drie keer zoveel blogs ga schrijven als normaal en de blogs misschien korter en inspiratielozer zijn dan de trouwe lezer gewend is. Ik doe er echter alles aan om dat te voorkomen! Groeten, Enzio Bakker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten