Dagblad De Pers houdt morgen op te bestaan, maar zo vlak voor het einde schonk het ons dinsdag een 14 pagina's dikke bijlage Mannen, voor de echte man over mannen en mannelijkheid. Of eigenlijk meer de afwezigheid daarvan. De 'ware man' wordt gesommeerd op te staan, want wat hebben we die de laatste jaren toch gemist. Terwijl Cristiano Ronaldo om de dag zijn 'personal hairstyler' bezocht, David Beckham onderbroeken en eau de cologne lanceerde en de guido's van Jersey Shore halve bussen haarlak leegspoten op hun net gemillimeterde haar, is de 'ware man' verdwenen. De man die zelf het haardhout gaat hakken in het bos, zelf de badkamer betegelt en niet als een slaafje achter zijn vrouw door de Albert Heijn loopt, maar gewoon zijn boodschappenkar vol laadt met bierkratten. Waar is die gebleven?
Mannen, voor de echte man is niet de eerste die de noodklok luidt. Jeremy Clarkson, presentator van autoprogramma Top Gear, verklaarde afgelopen week nog de oorlog aan types als David Beckham, zijn collega James May maakte het televisieprogramma James May's Man Lab, vergelijkbaar met Man! Liberation Front dat flopte op onze tv, en ene Tijn van Dijk schreef al in 2008 het boek Remancipeer! Blijkbaar is er dus echt een probleem. Mannen van tegenwoordig staan voor de spiegel, smeren zalfjes op hun huid, zijn handiger met een strijkijzer dan met een decoupeerzaag en shoppen er lustig op los. Dat is dus niet de bedoeling, aldus 'echte mannen' en vrouwen die van 'echte mannen' houden.
Heel vernederend is dat, vrouwen die ons zeggen dat we mannelijker moeten zijn. En dan doen we dat maar. Vrouwen vonden het vorig jaar winter weer heel stoer als mannen pseudo-bergschoenen of zelfs Uggs droegen en ja hoor, een week later liep iedereen op zulke dingen rond. Is dat dan mannelijkheid, doen wat vrouwen zeggen? Mannen, voor de echte man vindt het nodig om op de eerste bladzijde Mirjam van den Broeke (een vrouw dus) in te schakelen om ons te vertellen dat 'mannen helemaal niet kwaad zijn' en dat er maarliefst vijf redenen zijn waarom wij mannen er best mogen wezen: we zeuren niet, we zijn grappig, we kunnen spullen repareren, we zijn snel klaar met plassen en we hebben een lul. Nou, bedankt voor de opbeurende woorden mevrouw! Voel me al een stuk beter.
Als 'echte man' komt het katern met niemand minder dan acteur Barry Atsma, die wijdbeens en paginagroot op de cover staat. Met zijn pilotenbril op en zijn handen in de zakken kijkt hij zo stoer mogelijk de camera in. Teksten als 'laat mij maar een boom omhakken' en 'ik hou wel van fikkie stoken' maken duidelijk dat we hier te maken hebben met een echte man. Voor de minder echte mannen biedt het blad ook nog even een flirtcursus met tips als 'toon interesse in wat haar bezighoudt', 'wees attent' en 'mannen moeten wel wat galanter worden'. Met andere woorden, doe alles wat je als man van nature nooit zou doen.
Wat willen ze nou? Een ongeschoren, stinkende en grommende Neanderthaler of iemand die netjes alle deuren openhoudt voor vrouwen en gezellig meepraat over de nieuwste aflevering van Private practice? Nou, ik weet wel wat de échte mannen willen. Met rust gelaten worden. Fikkie stoken? Oke, gooi Mannen, voor de echte man en Remancipeer! maar lekker op het vuur. En verkloot je tijd niet aan programma's als Man! Liberation Front want wij kijken voetbal. De wáre man staat niet op als iemand zegt dat dat moet, maar blijft lekker onderuit gezakt in een stoel hangen. De wáre mannen zijn niet in de media, want bekendheid boeit ze niks. Door al dat wijvengezeik (door 'mannen') over mannen klinkt het woord 'man' niet eens meer mannelijk. 'Ik ben een echte man' is zo ongeveer het gayste wat je kunt zeggen en 'een ouderwetse mannenavond' is stiekem bier drinken omdat de vrouwtjes er eindelijk een keer niet bij zijn om te zeggen dat dat niet mag.
En dat komt door deze hele discussie over 'echte mannen'. Échte mannen hoeven geen televisieprogramma's, boeken en krantenkaternen. Échte mannen hoeven geen blogs - oh, ik zal stoppen. En er nooit meer iets over schrijven.
________________________________________________________________________
Deze maand doe ik mee aan De Bloguitdaging van Ernst-Jan Pfauth. De WAT van WIE? De Bloguitdaging houdt in dat ik in een maand tijd maarliefst 15 blogposts moet schrijven, en als me dat lukt krijg ik een op maat gemaakte blogrecensie van Ernst-Jan Pfauth. En die heeft er verstand van, want hij is één van de succesvolste (en beste) bloggers van ons land, zie www.pfauth.com om het met eigen ogen te lezen. Gevolg is wel dat ik nu in vier weken tijd drie keer zoveel blogs ga schrijven als normaal en de blogs misschien korter en inspiratielozer zijn dan de trouwe lezer gewend is. Ik doe er echter alles aan om dat te voorkomen! Groeten, Enzio Bakker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten