Mooimakerij, fabeltjes, halve waarheden, Pinokkio prikt ze door. Reacties en suggesties naar: pinokkio@blogmetoriginelenaam.blogspot.com.
Enzio Bakker
Gouda
Wat is de bewering?
'Na vijf jaar verdwijnt gratis dagblad De Pers. Het laatste nummer verschijnt 30 maart. Wij als lezers geloven dat de kwaliteitskrant van forenzend Nederland een betaalde doorstart kan maken.'
Wie zegt dat?
Max Fossen, Stephan Alspeer en Lennert van der Laan, initiatiefnemers van www.reddepers.nl.
Waar zeggen zij dat?
Op de homepage van hun eigen website.
Hoe zat het ook alweer?
Dagblad de Pers begon eind 2006 als een project van miljonair Marcel Boekhoorn, die Nederland een gratis kwaliteitskrant wilde schenken. Hij stak miljoenen in het blad, maar moest machteloos toezien hoe er jaarlijks rond de 15 miljoen euro aan verlies te betreuren viel. Ook na de overname door Koninklijke Wegener B.V. in 2009 keerde het tij niet. De inkomsten via adverteerders bleven tegenvallen en op maandag 12 maart 2012 kwam het nieuws naar buiten dat er na 30 maart geen kranten meer geproduceerd gaan worden.
Het wegvallen van De Pers dompelde de Nederlandse treinreizigers in rouw en ontketende op internet meteen een tsunami aan steunbetuigingen. De positieve ervaringen van veel lezers bleven zelfs dusdanig toestromen, dat Fossen, Alspeer en Van der Laan het mogelijk achtten om met z'n allen De Pers te redden. Daarom riepen zij hun website in het leven. Op de site kun je aangeven voor welk bedrag je een nieuwe Pers eventueel zou willen ontvangen en kun je mee discussieren over hoe de krant verder moet. Op papier, op internet, als app? De drie initiatiefnemers zijn er van overtuigd dat het ze zal lukken.
Wat is waar?
Allereerst is het verlies dat 'we' moeten goedmaken enorm. Ieder jaar verloor De Pers om en nabij 15 miljoen euro. Tot nu toe heeft het dagblad enkele tientallen duizenden redders, maar die met zijn allen 15 miljoen laten ophoesten zal onmogelijk zijn. Bovendien is de kans groot dat velen die Red de Pers hebben 'geliked' of zich hebben ingeschreven als puntje bij paaltje komt toch liever geen betaald abonnement nemen. Maar belangrijker, zal De Pers wel echt De Pers blijven?
De kracht van de krant is dat de lezers hem gratis op kunnen halen, zodra we moeten betalen verliest het deze kracht. Zo is er weliswaar een trouwe schare fans die het abonnement koopt, maar zullen nieuwe lezers veel lastiger te trekken zijn. Zij kunnen De Pers niet meer ontdekken tijdens die saaie treinrit waarin er toevallig een exemplaar van de krant binnen handbereik ligt. Een andere kracht is dus de verspreiding. Deze wordt niet alleen door abonnementen bedreigd, maar ook door het al dan niet digitaal gaan van het dagblad. Dan zullen lezers de website nog lastiger vinden, hoewel ze dit niet alleen meer in de trein kunnen doen. Maar ook is het nog geen enkele krant gelukt om een winstgevende app of website te produceren.
Nog belangrijker: een digitale Pers is veel minder leuk! Van een mooie, tastbare krant zul je dan naar een website gaan met soms slechte verbinding, tekstformaten die net niet precies op het beeldscherm van je smartphone passen en ronddansende reclame-uitingen. En dat niet alleen. Het zal... anders zijn. Alsof de bijna failliete Schotse voetbalclub Glasgow Rangers op een dag tegen de fans zegt: 'We moeten de stekker eruit trekken, maar we gaan wel verder als zaalvoetbalteam.' Ook leuk, maar toch niet zoals je het gewend bent. Dit is een gevoelskwestie die voor veel huidige lezers geldt. Leuk, maar niet zoals we het gewend zijn, niet zoals we het graag willen.
Eindoordeel
De bewering is dus niet waar. De Pers zal in betaalde vorm niet genoeg lezers trekken om het enorme verlies weg te werken. Verder zal het dagblad zich op deze manier moeizamer verspreiden en zal het nieuwe lezers lastiger lokken. Een goedkoper digitaal alternatief zal deze nadelen ook met zich meebrengen en zal bovendien niet zijn wat wij onder De Pers verstaan. Hoe triest het ook is dat De Pers zal verdwijnen, in ander dan het huidige succesvolle (als we de financiën niet meetellen) format zal de krant ook niet in rustiger vaarwater terechtkomen.
________________________________________________________________________
Deze maand doe ik mee aan De Bloguitdaging van Ernst-Jan Pfauth. De WAT van WIE? De Bloguitdaging houdt in dat ik in een maand tijd maarliefst 15 blogposts moet schrijven, en als me dat lukt krijg ik een op maat gemaakte blogrecensie van Ernst-Jan Pfauth. En die heeft er verstand van, want hij is één van de succesvolste (en beste) bloggers van ons land, zie www.pfauth.com om het met eigen ogen te lezen. Gevolg is wel dat ik nu in vier weken tijd drie keer zoveel blogs ga schrijven als normaal en de blogs misschien korter en inspiratielozer zijn dan de trouwe lezer gewend is. Ik doe er echter alles aan om dat te voorkomen! Groeten, Enzio Bakker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten